De oude kaart van Duitsland toont de evoluties van Duitsland. Deze historische kaart van Duitsland geeft u de mogelijkheid om te reizen in het verleden en in de geschiedenis van Duitsland in Europa. De oude kaart van Duitsland is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

Vanuit Zuid-Scandinavië en Noord-Duitsland breidden de oude Germaanse stammen zich vanaf de 1e eeuw voor Christus uit naar het zuiden, oosten en westen en kwamen ze in contact met de Keltische stammen van Gallië en de Iraanse, Baltische en Slavische stammen in Oost-Europa, zoals het op de kaart van het oude Duitsland wordt genoemd. In de 3e eeuw ontstond een aantal grote West-Germaanse stammen: Alemannen, Franken, Chatten, Saksen, Frisii, Sicambri en Thuringii. Rond 260 jaar braken de Germaanse volkeren in in door de Romeinen gecontroleerde gebieden. Na de invasie van de Hunnen in 375, en met het verval van Rome vanaf 395, trokken Germaanse stammen verder naar het zuidwesten.

Op 25 december 800 stichtte Karel de Grote het oude Karolingische Rijk, dat in 843 werd verdeeld. Het Heilige Roomse Rijk kwam voort uit het oostelijke deel van deze tweedeling. Het grondgebied strekte zich uit van de rivier de Eider in het noorden tot aan de Middellandse Zeekust in het zuiden, zoals te zien is op de kaart van het oude Duitsland. Onder de Hohenstaufen keizers (1138-1254) breidden de Duitse vorsten hun invloed verder naar het zuiden en oosten uit tot door Slaven bewoonde gebieden, voorafgaand aan de Duitse nederzetting in deze gebieden en verder naar het oosten (Ostsiedlung). Vanaf 1740 domineerde het dualisme tussen de Oostenrijkse Habsburgse monarchie en het koninkrijk Pruisen de Duitse geschiedenis. In 1806 werd het Imperium overspoeld en ontbonden als gevolg van de Napoleontische oorlogen.

Na de val van Napoleon kwam het Congres van Wenen in 1814 bijeen en stichtte het oude Duitse verbond (Deutscher Bund), een losse liga van 39 soevereine staten zoals het op de oude Duitse kaart is aangegeven. Onenigheid met de restauratiepolitiek leidde deels tot de opkomst van liberale bewegingen, gevolgd door nieuwe repressiemaatregelen van de Oostenrijkse staatsman Metternich. In de Gründerzeit-periode na de eenwording van Duitsland heeft Bismarck als kanselier van Duitsland onder keizer Willem I de positie van Duitsland als grote natie veiliggesteld door allianties te smeden, Frankrijk met diplomatieke middelen te isoleren en oorlog te vermijden. Aan het begin van de Duitse Revolutie in november 1918 werd Duitsland tot republiek uitgeroepen.